VOLVER A LA FICHA

Conjugación Üil

Conjugación Üil
Atribución de imagen: Angel Castaño con IA Dall-e

En español: Oir (conjugación)

-- INDICATIVO --
PRESENTE: oigo, oyes, oye, üimos, üís, oyen.
PRET. IMPFTO: üía, üías, üía, üiâmos, üiâis, üían.
PRET. PFTO. SIMPLE: üí, üistes, uyó, üimos, üistis, uyeron.
FUTURO: üiré, üirás, üirá, üiremos, üiréis, üirán.
CONDICIONAL: üiríe, üiríes, üiríe, üiriemos, üiriéis, üiríen.
PRET. PFTO: he üío, etc.
PRET. PLUSCPFTO: habiâ üío, etc.
FUTURO COMP: habré üío, etc.
CONDIC. COMP: habrié üío, etc.
-- SUBJUNTIVO --
PRESENTE: oiga, oigas, oiga, oigamos, oigáis, oigan.
PRET. IMPFTO: uyera, uyeras, uyera, uyerâmos, uyerâis, uyeran.
PRET. PFTO: haiga üío, etc.
PRET. PLUSCPFTO: juera/fuera/hubiêa/hubieâ üío, etc.
IMPERATIVO: oye, üís (respeto: oiga, oigan).
INFINITIVO: üil, habel üío.
PARTICIPIO: üío.
GERUNDIO: (en) üyendo, (en) habiendo üío.

Ver: Üíl

Campos semánticos: Conjugaciones Gramática Verbos Verbos irregulares

Comentarios:

Las formas con U también conviven con las formas estándar con O (üímos/oímos).

Ninguna forma se puede confundir con el verbo huir porque en nuestro dialecto eso se dice juil.

No se usaba con el sentido de escuchar (estándar: Habla más alto, que no te oigo bien. = Habla más fuerte, que no t'escucho).

 

© Raíces de Peralêda (Peraleda de la Mata, Cáceres, España)
Web: raicesdeperaleda.com